Culturele verschillen
Culturele verschillen
De Indonesische bruiloft
Indonesische bruiloften kennen geen strikte scheiding tussen receptie- of daggasten. Iedereen die ook maar enige verbintenis met het bruidspaar heeft, wordt uitgenodigd voor de hele huwelijksdag, inclusief het diner.
Stukjes of liedjes waarbij gasten het bruidspaar op de hak nemen, zijn streng verboden. Het huwelijkspaar wordt de hele dag koninklijk behandeld. De jonggehuwden zitten de hele dag op een luxe bankje en worden bewonderd. De gasten treden voor ze op en men eet de hele dag door. De gasten geven het bruidspaar ontzettend veel geld en cadeaus.
Op Halmahera, het grootste eiland van de Noord-Molukken, wonen de Tobelo. Hun leven is doordrenkt van het besef dat hun voorouders in hun leven aanwezig zijn. Bij een huwelijk verzamelen de familie van de bruidegom, het Huis van de bruid en het Huis van de bruidegom veel giften. Deze giften herinneren aan hun gemeenschappelijke voorouders.
Het Huis van de bruidegom verzamelt geld en wapens. Het Huis van de bruid zorgt voor vuurwaaiers, gedecoreerde slaapmatten, rijstwannen en sagozeven. Behalve giften voor het bruidspaar verzamelen beide Huizen heel veel eten. De man zorgt voor vlees, vis, sago en palmwijn. De vrouw voor rijst en groenten.
De partijen gaan 3 dagen tegenover elkaar zitten en eten alles op. Hierbij wisselen ze de geschenken uit. Met het samen eten veranderen ze een relatie tussen vreemden in een relatie tussen verwanten. Die verbintenis is er ook al met hun voorouders.
Na het huwelijk gaat de ruil van geschenken verder. Dit is om de relatie levend te houden en om een beroep op elkaar te kunnen doen als men geschenken nodig heeft voor het volgende huwelijk. Beide partijen kunnen zonder schroom aangeven wat ze nodig hebben om aan de wensen van de volgende bruid en bruidegom te voldoen.
De Marokkaanse bruiloft
Het verhaal gaat dat de Marokkaanse bruiloft te vergelijken is met de Nederlandse bruiloft. Dat is niet helemaal waar, want bij een Marokkaanse bruiloft speelt de Islam vaak een belangrijke rol. Bovendien kent een Marokkaanse bruiloft meer handelingen en rituelen. Een Marokkaanse bruiloft is een megafeest met soms meer dan 400 gasten.
Marokkaanse bruidsparen trouwen meestal zes maanden vooraf aan het feest voor de Nederlandse wet. Het is zeker niet zo dat ze voor die tijd ook al samenwonen. Marokkanen zijn vaak moslims en de Islam kent maar één partnerschap: het huwelijk. Het bruidspaar mag pas samenwonen als ze volledig volgens de Islam getrouwd zijn.
Het bruidspaar heeft door de lange tijd tussen het wettelijke huwelijk en de Marokkaanse bruiloft alle tijd om de bruiloft voor te bereiden. Een traditionele Marokkaanse bruiloft bestaat uit drie delen:
- De Hennadag
- De Trouwdag
- De Afscheidsdag
De Henna dag
Op de Henna dag brengt een hennaspecialist, ook wel Naqasha genoemd, henna aan op de handen en voeten van de bruid. Volgens Oosterse spirituele tradities houdt henna geesten tegen. De bruid kan met een gerust hart en in vrede en rust het huwelijk tegemoet zien. In veel islamitische landen zien ze henna ook als een bron van kracht.
Henna is een bruidsversiering die soms wild, maar altijd kunstig en verfijnd wordt aangebracht met een naald. Vergelijk het maar met een tatoeage. Het effect is zo mooi dat het bijna kunst is. Na het aanbrengen van de henna kleedt de Naqasha de bruid aan in traditionele Marokkaanse kleding.
De Trouwdag
Dit is de tweede dag van de Marokkaanse bruiloft en natuurlijk de grote dag voor het bruidspaar. Familie en vrienden komen bij elkaar en uiteraard worden er foto's gemaakt van het bruidspaar in al hun glorie.
Als de fotograaf klaar is gaat het bruidspaar naar de feestlocatie. Daar toont de bruidegom zijn bruid aan de gasten. Het bruidspaar zit daarvoor op koningsstoelen. Deze stoelen worden soms speciaal ontworpen voor de bruiloft.
De Marokkaanse bruid kleed zich drie tot vijf om op haar huwelijksdag om. Elke Marokkaanse jurk waarin ze verschijnt heeft iets speciaals. Volgens de Marokkaanse traditie is het zo dat hoe vaker de bruid zich om kleed, hoe groter de bruidsschat is, of hoe rijker de bruidegom.
De bruidegom moet namelijk bij een Marokkaans islamitische bruiloft de bruid een bruidsschat geven. De bruid moet de hele bruidsschat aan zichzelf besteden.
Aan het eind van de avond snijdt het bruidspaar de bruidstaart aan. Op de Marokkaanse bruiloft staan ook dadels en melk op het menu. De dadels staan voor vruchtbaarheid in het huwelijk en de melk staat voor reinheid en maagdelijkheid.
De Afscheidsdag
Dit is de dag waarop de bruid officieel afscheid neemt van haar ouderlijk huis en bij haar man gaat wonen. Moderne stellen vieren de Trouwdag en de Afscheidsdag vaak achter elkaar. Dan heb je dus een Marokkaanse bruiloft van twee dagen in plaats van drie.
De Griekse bruiloft
Grieken verloven zich voordat ze trouwen en wisselen dan ringen uit. Dat gebeurt in het bijzijn van beide families. Deze ceremonie is net zo bindend als het huwelijk.
Griekse huwelijken zijn op zondag of op woensdag. Voordat de trouwceremonie begint zeven een jongetje en een meisje meel terwijl de families in stilte toekijken. Als er voldoende meel is gezeefd, gooien de familieleden munten in de zeef en roepen gelukswensen.
Op de vrijdag voor de bruiloft is er het 'vullen van de zakken'. De moeder van de bruid stopt een koperen pan in een zak. De bruid vult andere zakken met al haar eigendommen, terwijl familie en vrienden munten in de zakken gooien.
De Griekse bruidegom stuurt ondertussen flessen wijn naar vrienden en familie als uitnodiging voor de bruiloft. De vader van de bruid doet hetzelfde voor haar familie. Op zaterdag gaat de bruid op stap met haar vriendinnen om andere vrouwen uit te nodigen voor het feest. Ze deelt daarbij zoetigheden uit.
De huwelijksdag
Op zondag start de huwelijksoptocht bij het huis van de bruidegom. Er wordt een speciale vlag gehesen en een vlaggendrager leidt de priester en de bruidegom en zijn familie naar het huis van de bruid.
De moeder van de bruid serveert hem een glas wijn. Als hij dat leeggedronken heeft, gaat de bruid onder begeleiding van een mannelijk familielid naar de kerk. Griekse bruiden dragen rode of gele sluiers. Ze symboliseren vuur om de bruid te beschermen tegen kwade geesten. Ze heeft ook een suikerklontje bij zich om zich te verzekeren van een voorspoedig leven.
Tijdens de ceremonie worden bruid en bruidegom gekroond door de Koumbaros. Dit is de belangrijkste man bij een Griekse bruiloft. Hij moet de kronen tijdens de plechtigheid drie keer verwisselen. Meestal krijgt de peetvader van de bruidegom de eer om Koumbaros te zijn.
Als de plechtigheid voorbij is, gaan bruid en bruidegom naar zijn huis. Hier wordt de vlag nog een keer gehesen. De bruid gooit hierbij een stuk oud ijzer op het dak als symbool voor de kracht van haar nieuw ingeslagen weg.
Eten op de bruiloft
Eten is belangrijk bij Griekse feesten en de bruiloft is daarop geen uitzondering. Koufetta is het sleutelgerecht bij elke Griekse bruiloft. Deze bitterzoete, verse amandelen symboliseren dat een huwelijk goede en slechte tijden heeft. De amandelen worden op het bruidsbed gegooid. Daarna krijgen alle gasten krijgen een oneven aantal amandelen van het bed. Het is een oneven aantal om aan te geven dat het paar nu één is en niet gescheiden kan worden.
De Ierse bruiloft
De Ierse 'Honeymoon' staat, zoals bijna alles in Ierland, bol van de tradities. Het woord is al een traditie: op bruiloften drinken de Ieren mead (honingwijn) en de jonggehuwden drinken de mead tot een maand (dat is één maanomwenteling, vandaar 'honey moon') na de bruiloft.
Magische zakdoek
Iets wat niet in andere culturen voorkomt is de magische zakdoek. De bruid heeft een zakdoek bij zich die met een paar steken veranderd kan worden in een hoofddoekje voor de doop van een baby. Na de doop kan de zakdoek net zo snel weer terugveranderd worden, zodat het kind hem kan gebruiken voor haar eigen bruiloft.
Land van geesten
Ierland is natuurlijk bij uitstek het land van mystiek, geesten, feeën en trollen. De Ieren doen er dan ook alles aan om er voor te zorgen dat niets de bruiloft kan verstoren. Ze geven bijvoorbeeld een bel om de kwade geesten af te drijven.
De bruid en bruidegom moeten voor aanvang van het feest drie monden vol tarwemeel en zout eten om zichzelf te beschermen tegen het kwaad in de wereld. Tijdens het dansen moet de bruid altijd één voet op de vloer houden, zodat de geesten haar niet mee kunnen nemen. Ook de schoen speelt hier weer een belangrijke rol: iemand moet een schoen over het hoofd van de bruid gooien als ze de kerk verlaat.
Kleuren bij een Ierse bruiloft
Groen is de kleur van Ierland, maar absoluut verboden voor de bruid op haar bruiloft. Het dragen van groen is een open uitnodiging aan de feeën en trollen om haar mee te nemen. Blauw, voor puurheid, is de beste kleur. De bruid mag ook niet zingen. De feeën zouden betoverd kunnen raken door haar stem en haar daarom meenemen.
De Claddagh ring
De Claddagh ring staat voor onafgebroken trouw. Hij is, volgens de legende, populair geworden in de 16e eeuw. Een vissersboot werd overvallen door Algerijnse piraten en de bemanning werd verkocht als slaven. Een van hen zou die week gaan trouwen en hij droeg deze ring.
De Italiaanse bruiloft
Italiaanse bruidsparen wandelen door de stad naar de kerk. De mensen uit de stad zetten barrières voor ze op, zoals een kind, of een bezem. Als de bruid voor het kind zorgt, wordt ze een goede moeder. Als ze de bezem oppakt, krijgt ze een schoon huis. Het kan ook voorkomen dat ze met z'n tweeën een blok hout door moeten zagen. Dit staat voor samen leven en samen werken.
Ook Italiaanse bruidsparen eten gesuikerde amandelen om het bitterzoete van het huwelijk te symboliseren. De bruiloftsgasten gooien ze in zakjes naar het paar. In de zakjes zitten de amandelen per 3 (voor kinderen) of per 5 (voor voorspoed).
De Italiaanse bruid mag pas goud dragen nadat ze de trouwring heeft gekregen van haar man. Ze mag ook 'La Borsa' dragen, een satijnen tas, waar de gasten enveloppen met geld in kunnen doen. Dit varieert per regio in Italië. In sommige regio's beheert de oma van de bruid de tas en in bepaalde regio's danst de bruid voor geld met de mannelijke gasten.
Net als bij de Grieken breekt het Italiaanse bruidspaar iets, meestal een glas. Het aantal stukken waarin het glas breekt is het aantal jaar dat het paar bij elkaar blijft.
De maaltijd
Bij een traditionele Italiaanse bruiloft kunnen er wel 14 gangen op het menu staan. Voor de maaltijd serveert de getuige, of 'best man', de gasten een zoet aperitief. Daarna brengt hij een toast uit: "Per centi anni" (voor 100 jaar).
Tijdens het feest dansen de gasten de Tarantella. De mannen houden hun jasjes open naar de zijkant om te laten zien dat ze geen wapens bij zich hebben.
Maak vrijblijvend een afspraak online of bel tel.0528-39122.
Geopend 7 dagen per week op afspraak. 10.00-22.00 uur.
